归园田居（种豆南山下）

归园田居（种豆南山下）原文：

若不是衬残红，芳径软，怎显得步香尘底样儿浅。且休题眼角儿留情处，则这脚踪儿将心事传。慢俄延，投至到栊门儿前面，刚挪了一步远。刚刚的打个照面，风魔了张解元。似神仙归洞天，空余下杨柳烟，只闻得鸟雀喧。
杳杳冥冥莫问涯，雕虫篆刻道之华。守中绝学方知奥，
芳樽移就，幽葩折取，似玉人，携手同归。扬州应记，东合逢时。恨刘郎误，题诗句，怨桃溪。
“墙里秋千墙外道。墙外行人，墙里佳人笑。”墙外是一条道路，行人从路中经过，只听见墙里有荡秋千的声音，一阵阵悦耳的笑声不时从里面传出，原来是名女子在荡秋千。这一场景顿扫上阕之萧索，充满了青春的欢快旋律，使行人禁不住止步，用心地欣赏和聆听着这令人如痴如醉的欢声笑语。作者在艺术处理上十分讲究藏与露的关系。这里，他只写露出墙头的秋千和佳人的笑声，其它则全部隐藏起来，让“行人”去想象，在想象中产生无穷意味。小词最忌词语重复，但这三句总共十六字，“墙里”、“墙外”分别重复，竟占去一半。而读来错落有致，耐人寻味。墙内是家，墙外是路；墙内有欢快的生活，年轻而富有朝气的生命；墙外是赶路的行人。行人的心情和神态如何，作者留下了空白。不过，在这无语之中，让人感受到一种冷落寂寞。“笑渐不闻声渐悄，多情却被无情恼。”也许是行人伫立良(...)
王勃路过钟陵，正赶上九月九日都督在滕王阁大宴宾客，事先背地里命他的女婿作一篇序以向宾客夸耀，于是拿出纸笔遍请宾客作序，大家都不敢担承。到王勃那里(...)
浦北归。莫知，晚来人已稀。
客难东方朔曰：“苏秦、张仪一当万乘之主，而身都卿相之位，泽及后世。今子大夫修先王之术，慕圣人之义，讽诵诗书百家之言，不可胜记，著于竹帛；唇腐齿落，服膺而不可释，好学乐道之效，明白甚矣；自以为智能海内无双，则可谓博闻辩智矣。然悉力尽忠，以事圣帝，旷日持久，积数十年，官不过侍郎，位不过执戟。意者尚有遗行邪？同胞之徒，无所容居，其故何也？” 　　东方先生喟然长息，仰而应之曰：“是故非子之所能备。彼一时也，此一时也，岂可同哉？夫苏秦、张仪之时，周室大坏，诸侯不朝，力政争权，相擒以兵，并为十二国，未有雌雄。得士者强，失士者亡，故说得行焉。身处尊位，珍宝充内，外有仓麋，泽及后世，子孙长享。今则不然：圣帝德流，天下震慑，诸侯宾服，连四海之外以为带，安于覆盂；天下平均，合为一家，动发举事，犹运之掌，贤与不肖何以异哉？遵天之道，顺地之理，物无不得其所；故绥之则安，动之则苦；尊之则为将，卑之则为虏；抗之则在青云之上，抑之则在深渊之下；用之则为虎，不用则为鼠；虽欲尽节效情，安知前后？夫天地之大，士民之众，竭精驰说，并进辐凑者，不可胜数；悉力慕之，困于衣食，或失门户。使苏秦、张仪与仆并生于今之世，曾不得掌故，安敢望侍郎乎！传曰：‘天下无害，虽有圣人，无所施才；上下和同，虽有贤者，无所立功。’故曰：时异事异。 　　“虽然，安可以不务修身乎哉！《诗》曰：‘鼓钟于宫，声闻于外。’‘鹤鸣九皋，声闻于天’。苟能修身，何患不荣！太公体行仁义，七十有二，乃设用于文武，得信厥说。封于齐，七百岁而不绝。此士所以日夜孳孳，修学敏行，而不敢怠也。譬若鹡鸰，飞且鸣矣。传曰：‘天不为人之恶寒而辍其冬，地不为人之恶险而辍其广，君子不为小人之匈匈而易其行。’‘天有常度，地有常形，君子有常行；君子道其常，小人计其功。”诗云：‘礼义之不愆，何恤人之言？’水至清则无鱼，人至察则无徒；冕而前旒，所以蔽明；黈纩充耳，所以塞聪。明有所不见，聪有所不闻，举大德，赦小过，无求备于一人之义也。枉而直之，使自得之；优而柔之，使自求之；揆而度之，使自索之。盖圣人之教化如此，欲其自得之；自得之，则敏且广矣。 　　“今世之处士，时虽不用，块然无徒，廓然独居；上观许山，下察接舆；计同范蠡，忠合子胥；天下和平，与义相扶，寡偶少徒，固其宜也。子何疑于予哉？若大燕之用乐毅，秦之任李斯，郦食其之下齐，说行如流，曲从如环；所欲必得，功若丘山；海内定，国家安；是遇其时者也，子又何怪之(...)
“墙里秋千墙外道。墙外行人，墙里佳人笑。”墙外是一条道路，行人从路中经过，只听见墙里有荡秋千的声音，一阵阵悦耳的笑声不时从里面传出，原来是名女子在荡秋千。这一场景顿扫上阕之萧索，充满了青春的欢快旋律，使行人禁不住止步，用心地欣赏和聆听着这令人如痴如醉的欢声笑语。作者在艺术处理上十分讲究藏与露的关系。这里，他只写露出墙头的秋千和佳人的笑声，其它则全部隐藏起来，让“行人”去想象，在想象中产生无穷意味。小词最忌词语重复，但这三句总共十六字，“墙里”、“墙外”分别重复，竟占去一半。而读来错落有致，耐人寻味。墙内是家，墙外是路；墙内有欢快的生活，年轻而富有朝气的生命；墙外是赶路的行人。行人的心情和神态如何，作者留下了空白。不过，在这无语之中，让人感受到一种冷落寂寞。“笑渐不闻声渐悄，多情却被无情恼。”也许是行人伫立良(...)
这设色的背景，是那落在天街上的纤细小雨。透过雨丝遥望草色，更给早春草色增添了一层朦胧美。而小雨又滋润如酥。酥就是奶油。受了这样的滋润，那草色自然是新的；又有这样的背景来衬托，那(...)

归园田居（种豆南山下）拼音解读：

ruò bú shì chèn cán hóng ，fāng jìng ruǎn ，zěn xiǎn dé bù xiāng chén dǐ yàng ér qiǎn 。qiě xiū tí yǎn jiǎo ér liú qíng chù ，zé zhè jiǎo zōng ér jiāng xīn shì chuán 。màn é yán ，tóu zhì dào lóng mén ér qián miàn ，gāng nuó le yī bù yuǎn 。gāng gāng de dǎ gè zhào miàn ，fēng mó le zhāng jiě yuán 。sì shén xiān guī dòng tiān ，kōng yú xià yáng liǔ yān ，zhī wén dé niǎo què xuān 。
yǎo yǎo míng míng mò wèn yá ，diāo chóng zhuàn kè dào zhī huá 。shǒu zhōng jué xué fāng zhī ào ，
fāng zūn yí jiù ，yōu pā shé qǔ ，sì yù rén ，xié shǒu tóng guī 。yáng zhōu yīng jì ，dōng hé féng shí 。hèn liú láng wù ，tí shī jù ，yuàn táo xī 。
“qiáng lǐ qiū qiān qiáng wài dào 。qiáng wài háng rén ，qiáng lǐ jiā rén xiào 。”qiáng wài shì yī tiáo dào lù ，háng rén cóng lù zhōng jīng guò ，zhī tīng jiàn qiáng lǐ yǒu dàng qiū qiān de shēng yīn ，yī zhèn zhèn yuè ěr de xiào shēng bú shí cóng lǐ miàn chuán chū ，yuán lái shì míng nǚ zǐ zài dàng qiū qiān 。zhè yī chǎng jǐng dùn sǎo shàng què zhī xiāo suǒ ，chōng mǎn le qīng chūn de huān kuài xuán lǜ ，shǐ háng rén jìn bú zhù zhǐ bù ，yòng xīn dì xīn shǎng hé líng tīng zhe zhè lìng rén rú chī rú zuì de huān shēng xiào yǔ 。zuò zhě zài yì shù chù lǐ shàng shí fèn jiǎng jiū cáng yǔ lù de guān xì 。zhè lǐ ，tā zhī xiě lù chū qiáng tóu de qiū qiān hé jiā rén de xiào shēng ，qí tā zé quán bù yǐn cáng qǐ lái ，ràng “háng rén ”qù xiǎng xiàng ，zài xiǎng xiàng zhōng chǎn shēng wú qióng yì wèi 。xiǎo cí zuì jì cí yǔ zhòng fù ，dàn zhè sān jù zǒng gòng shí liù zì ，“qiáng lǐ ”、“qiáng wài ”fèn bié zhòng fù ，jìng zhàn qù yī bàn 。ér dú lái cuò luò yǒu zhì ，nài rén xún wèi 。qiáng nèi shì jiā ，qiáng wài shì lù ；qiáng nèi yǒu huān kuài de shēng huó ，nián qīng ér fù yǒu cháo qì de shēng mìng ；qiáng wài shì gǎn lù de háng rén 。háng rén de xīn qíng hé shén tài rú hé ，zuò zhě liú xià le kōng bái 。bú guò ，zài zhè wú yǔ zhī zhōng ，ràng rén gǎn shòu dào yī zhǒng lěng luò jì mò 。“xiào jiàn bú wén shēng jiàn qiāo ，duō qíng què bèi wú qíng nǎo 。”yě xǔ shì háng rén zhù lì liáng (...)
wáng bó lù guò zhōng líng ，zhèng gǎn shàng jiǔ yuè jiǔ rì dōu dū zài téng wáng gé dà yàn bīn kè ，shì xiān bèi dì lǐ mìng tā de nǚ xù zuò yī piān xù yǐ xiàng bīn kè kuā yào ，yú shì ná chū zhǐ bǐ biàn qǐng bīn kè zuò xù ，dà jiā dōu bú gǎn dān chéng 。dào wáng bó nà lǐ (...)
pǔ běi guī 。mò zhī ，wǎn lái rén yǐ xī 。
kè nán dōng fāng shuò yuē ：“sū qín 、zhāng yí yī dāng wàn chéng zhī zhǔ ，ér shēn dōu qīng xiàng zhī wèi ，zé jí hòu shì 。jīn zǐ dà fū xiū xiān wáng zhī shù ，mù shèng rén zhī yì ，fěng sòng shī shū bǎi jiā zhī yán ，bú kě shèng jì ，zhe yú zhú bó ；chún fǔ chǐ luò ，fú yīng ér bú kě shì ，hǎo xué lè dào zhī xiào ，míng bái shèn yǐ ；zì yǐ wéi zhì néng hǎi nèi wú shuāng ，zé kě wèi bó wén biàn zhì yǐ 。rán xī lì jìn zhōng ，yǐ shì shèng dì ，kuàng rì chí jiǔ ，jī shù shí nián ，guān bú guò shì láng ，wèi bú guò zhí jǐ 。yì zhě shàng yǒu yí háng xié ？tóng bāo zhī tú ，wú suǒ róng jū ，qí gù hé yě ？” 　　dōng fāng xiān shēng kuì rán zhǎng xī ，yǎng ér yīng zhī yuē ：“shì gù fēi zǐ zhī suǒ néng bèi 。bǐ yī shí yě ，cǐ yī shí yě ，qǐ kě tóng zāi ？fū sū qín 、zhāng yí zhī shí ，zhōu shì dà huài ，zhū hóu bú cháo ，lì zhèng zhēng quán ，xiàng qín yǐ bīng ，bìng wéi shí èr guó ，wèi yǒu cí xióng 。dé shì zhě qiáng ，shī shì zhě wáng ，gù shuō dé háng yān 。shēn chù zūn wèi ，zhēn bǎo chōng nèi ，wài yǒu cāng mí ，zé jí hòu shì ，zǐ sūn zhǎng xiǎng 。jīn zé bú rán ：shèng dì dé liú ，tiān xià zhèn shè ，zhū hóu bīn fú ，lián sì hǎi zhī wài yǐ wéi dài ，ān yú fù yú ；tiān xià píng jun1 ，hé wéi yī jiā ，dòng fā jǔ shì ，yóu yùn zhī zhǎng ，xián yǔ bú xiāo hé yǐ yì zāi ？zūn tiān zhī dào ，shùn dì zhī lǐ ，wù wú bú dé qí suǒ ；gù suí zhī zé ān ，dòng zhī zé kǔ ；zūn zhī zé wéi jiāng ，bēi zhī zé wéi lǔ ；kàng zhī zé zài qīng yún zhī shàng ，yì zhī zé zài shēn yuān zhī xià ；yòng zhī zé wéi hǔ ，bú yòng zé wéi shǔ ；suī yù jìn jiē xiào qíng ，ān zhī qián hòu ？fū tiān dì zhī dà ，shì mín zhī zhòng ，jié jīng chí shuō ，bìng jìn fú còu zhě ，bú kě shèng shù ；xī lì mù zhī ，kùn yú yī shí ，huò shī mén hù 。shǐ sū qín 、zhāng yí yǔ pú bìng shēng yú jīn zhī shì ，céng bú dé zhǎng gù ，ān gǎn wàng shì láng hū ！chuán yuē ：‘tiān xià wú hài ，suī yǒu shèng rén ，wú suǒ shī cái ；shàng xià hé tóng ，suī yǒu xián zhě ，wú suǒ lì gōng 。’gù yuē ：shí yì shì yì 。 　　“suī rán ，ān kě yǐ bú wù xiū shēn hū zāi ！《shī 》yuē ：‘gǔ zhōng yú gōng ，shēng wén yú wài 。’‘hè míng jiǔ gāo ，shēng wén yú tiān ’。gǒu néng xiū shēn ，hé huàn bú róng ！tài gōng tǐ háng rén yì ，qī shí yǒu èr ，nǎi shè yòng yú wén wǔ ，dé xìn jué shuō 。fēng yú qí ，qī bǎi suì ér bú jué 。cǐ shì suǒ yǐ rì yè zī zī ，xiū xué mǐn háng ，ér bú gǎn dài yě 。pì ruò jí líng ，fēi qiě míng yǐ 。chuán yuē ：‘tiān bú wéi rén zhī è hán ér chuò qí dōng ，dì bú wéi rén zhī è xiǎn ér chuò qí guǎng ，jun1 zǐ bú wéi xiǎo rén zhī xiōng xiōng ér yì qí háng 。’‘tiān yǒu cháng dù ，dì yǒu cháng xíng ，jun1 zǐ yǒu cháng háng ；jun1 zǐ dào qí cháng ，xiǎo rén jì qí gōng 。”shī yún ：‘lǐ yì zhī bú qiān ，hé xù rén zhī yán ？’shuǐ zhì qīng zé wú yú ，rén zhì chá zé wú tú ；miǎn ér qián liú ，suǒ yǐ bì míng ；tǒu kuàng chōng ěr ，suǒ yǐ sāi cōng 。míng yǒu suǒ bú jiàn ，cōng yǒu suǒ bú wén ，jǔ dà dé ，shè xiǎo guò ，wú qiú bèi yú yī rén zhī yì yě 。wǎng ér zhí zhī ，shǐ zì dé zhī ；yōu ér róu zhī ，shǐ zì qiú zhī ；kuí ér dù zhī ，shǐ zì suǒ zhī 。gài shèng rén zhī jiāo huà rú cǐ ，yù qí zì dé zhī ；zì dé zhī ，zé mǐn qiě guǎng yǐ 。 　　“jīn shì zhī chù shì ，shí suī bú yòng ，kuài rán wú tú ，kuò rán dú jū ；shàng guān xǔ shān ，xià chá jiē yú ；jì tóng fàn lí ，zhōng hé zǐ xū ；tiān xià hé píng ，yǔ yì xiàng fú ，guǎ ǒu shǎo tú ，gù qí yí yě 。zǐ hé yí yú yǔ zāi ？ruò dà yàn zhī yòng lè yì ，qín zhī rèn lǐ sī ，lì shí qí zhī xià qí ，shuō háng rú liú ，qǔ cóng rú huán ；suǒ yù bì dé ，gōng ruò qiū shān ；hǎi nèi dìng ，guó jiā ān ；shì yù qí shí zhě yě ，zǐ yòu hé guài zhī (...)
“qiáng lǐ qiū qiān qiáng wài dào 。qiáng wài háng rén ，qiáng lǐ jiā rén xiào 。”qiáng wài shì yī tiáo dào lù ，háng rén cóng lù zhōng jīng guò ，zhī tīng jiàn qiáng lǐ yǒu dàng qiū qiān de shēng yīn ，yī zhèn zhèn yuè ěr de xiào shēng bú shí cóng lǐ miàn chuán chū ，yuán lái shì míng nǚ zǐ zài dàng qiū qiān 。zhè yī chǎng jǐng dùn sǎo shàng què zhī xiāo suǒ ，chōng mǎn le qīng chūn de huān kuài xuán lǜ ，shǐ háng rén jìn bú zhù zhǐ bù ，yòng xīn dì xīn shǎng hé líng tīng zhe zhè lìng rén rú chī rú zuì de huān shēng xiào yǔ 。zuò zhě zài yì shù chù lǐ shàng shí fèn jiǎng jiū cáng yǔ lù de guān xì 。zhè lǐ ，tā zhī xiě lù chū qiáng tóu de qiū qiān hé jiā rén de xiào shēng ，qí tā zé quán bù yǐn cáng qǐ lái ，ràng “háng rén ”qù xiǎng xiàng ，zài xiǎng xiàng zhōng chǎn shēng wú qióng yì wèi 。xiǎo cí zuì jì cí yǔ zhòng fù ，dàn zhè sān jù zǒng gòng shí liù zì ，“qiáng lǐ ”、“qiáng wài ”fèn bié zhòng fù ，jìng zhàn qù yī bàn 。ér dú lái cuò luò yǒu zhì ，nài rén xún wèi 。qiáng nèi shì jiā ，qiáng wài shì lù ；qiáng nèi yǒu huān kuài de shēng huó ，nián qīng ér fù yǒu cháo qì de shēng mìng ；qiáng wài shì gǎn lù de háng rén 。háng rén de xīn qíng hé shén tài rú hé ，zuò zhě liú xià le kōng bái 。bú guò ，zài zhè wú yǔ zhī zhōng ，ràng rén gǎn shòu dào yī zhǒng lěng luò jì mò 。“xiào jiàn bú wén shēng jiàn qiāo ，duō qíng què bèi wú qíng nǎo 。”yě xǔ shì háng rén zhù lì liáng (...)
zhè shè sè de bèi jǐng ，shì nà luò zài tiān jiē shàng de xiān xì xiǎo yǔ 。tòu guò yǔ sī yáo wàng cǎo sè ，gèng gěi zǎo chūn cǎo sè zēng tiān le yī céng méng lóng měi 。ér xiǎo yǔ yòu zī rùn rú sū 。sū jiù shì nǎi yóu 。shòu le zhè yàng de zī rùn ，nà cǎo sè zì rán shì xīn de ；yòu yǒu zhè yàng de bèi jǐng lái chèn tuō ，nà (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

这设色的背景，是那落在天街上的纤细小雨。透过雨丝遥望草色，更给早春草色增添了一层朦胧美。而小雨又滋润如酥。酥就是奶油。受了这样的滋润，那草色自然是新的；又有这样的背景来衬托，那(...)
惰性有所习，土风固其然。
酒宴上的蜡烛烧残(...)
惰性有所习，土风固其然。

相关赏析

咱，向炉(...)
霭：即霭霭，形容月光昏暗的样子。芳阴：即月影。“芳”是为了增添词的色彩而(...)
这一年十月十五日，我从雪堂出发，准备回临皋亭。有两位客人跟随着我，一起走过黄泥坂。这时霜露已经降下，叶全都脱落。我们的身影倒映在地上，抬头望见明月高悬。四下里瞧瞧，心里十分快乐；于是一面走一面吟诗，相互酬答。过了一会儿，我叹惜地说：“有客人却没有酒，有酒却没有菜。月色皎洁，清风吹拂，这样美好的夜晚，我们怎么度过呢？”一位客人说：“今天傍晚，我撒网捕到了鱼，大嘴巴，细鳞片，形状就像吴淞江的鲈鱼。不过，到哪里去弄到酒呢？”我回家和妻子商量，妻子说：“我有一斗酒，保藏了很久，为了应付您突然的需要。”就这样，我们携带着酒和鱼，再次到赤壁的下面游览。长江的流水发出声响，陡峭的江岸高峻直耸；山峦很高，月亮显得小了，水位降低，礁石露了出来。才相隔多少日子，上次游览所见的江景山色再也认不出来了！我就撩起衣襟上岸，踏着险峻的山岩，拨开纷乱的野草；蹲在虎豹形状的怪石上，又不时拉住形如虬龙的树枝(...)
罔：迷惑，意思是感到迷茫而无所适从
二月天黄莺鸟飞到上林苑，春天早上紫禁城郁郁葱葱。长乐宫钟声消逝在花丛外，龙池杨柳沐春雨翠色更深。和煦春日也难消穷途遗恨，耿耿胸中永怀着捧日忠心。献赋(...)
登山摘紫芝，

作者介绍

张荐 张荐[唐]（公元七四四年至八o四年）字孝举，深州陆泽人，张鷟之孙。生于唐玄宗天宝三年，卒于德宗贞元二十年，年六十一岁。敏锐有文辞，专治周官、左氏春秋，占对详辨，为颜真卿叹赏。大历中，李涵荐任史官。代宗、德宗时，充史馆修撰，为裴延龄所忌。三使回纥、回鹘、吐蕃，累宫御史中丞。卒，谥宪。荐著有文集三十卷，及灵怪集二卷，《新唐书艺文志》并行于世。